31 oktober. Een zaterdag in oktober. Vandaag een bijkomende wandeltocht. Een wandeltocht die niet in de gedrukte versie van de Marching staat. De Reynaertstappers richten deze tocht voor het eerst in.

Daar zouden we ook bij zijn.   De vertrekplaats was bij de Heikant in Zele.

Ik ken Zele niet als wandeldorp. Zele roept in mij alleen associaties op met de windmolens, die je vanaf de E17 ziet staan. Wat zou Zele aan de wandelaars te bieden hebben?

De parcoursbouwer had de wandeltocht in 3 lussen gedeeld. We besloten ze alle drie te stappen.

In de eerste lus brachten de wandelpijlen ons langs groene akkers naar een verborgen schoonheid. Dachten we eerst dat we door een industriegebied waar ze overigens lekkere chocolade maken, zouden stappen dan ontplooide zich voor ons op een verrukkelijke manier het Everslaarsbos, met een grote vijver in het midden. De zon speelde door de reeds al wat ontbladerde bomen. Onze voeten, bewogen zich over een tapijt van gevallen bladeren. Heerlijk.

In een tweede, wat kortere lus, bood de club ons een vergelijkbaar scenario aan. Nu was het een ander bos. De Gratiebossen zijn precies nog rijker en voormalige oude Scheldearmen slingeren door de kleurrijke bospartijen.

Voor de laatste lus kwamen de windmolens aan de beurt. Hier wordt geen mais geoogst maar electriciteit. De windmolens die al in de vorige stukken het uitzicht bepaalden, konden we nu aan de voet passeren. De Bredekop is de naam van het park dat draait op de Wase wind.

Nu was de wandeling afgelopen. Het was de eerste keer. Ik hoop dat het niet de laatste keer zal zijn. Toen we de zaal verlieten stonden al 1569 wandelaars genoteerd. Amaai! Hoe zijn die dat allemaal te weten gekomen? Via de melding op de internet-wandelkalender? De kracht van flyers? De mond aan mond reklame?