Kaart wordt geladen...

Datum/Tijd
10/12/2016
15:30 - 22:30

Locatie
ODISEE Campus Rabot

Categorie


De bus vertrekt in Belsele aan Van Den Keybus om 15.30 uur en om 15.45 in Lokeren Tweebruggenstraat 4 aan de parking van Marobel.

Organisatie :  De Florastappers VZW

Gent bij Nacht, 10 december 2016

Naar jaarlijkse gewoonte start onze Gent bij Nacht vanuit het ODISEE Campus Rabot, Guldenvliesstraat 1 te Gent. Voor deze editie vertrekken we richting Rabot. Het Rabot werd gebouwd in 1491 en was een versterkte sluis op de kruising van de Lieve met de stadsgracht. De Lieve gaf op haar beurt de verbinding met het – nog niet verzande – Zwin en verder met de zee. In de onmiddellijke omgeving van het Rabot werden in de jaren 1970 drie grote appartementsblokken gebouwd. De eerste toren is gesloopt in januari van dit jaar. De tweede gaat begin 2017 tegen de vlakte. Tegen 2023 zijn de 3 torens verdwenen en worden ze vervangen door 8 nieuwe lagere appartementsblokken.

Na het Rabot, is het symbool van Gent aan de beurt: de Stroppendrager. De stroppendragers of ook kortweg de Stroppen, is de bijnaam van de Gentenaars. Op 3 mei 1540 vernederde keizer Karel V de notabelen van Gent, zijn geboortestad omdat de Arteveldestad zich schuldig had gemaakt aan majesteitsschennis tijdens de Gentse revolte in 1540. Hij liet de leiders van de opstand arresteren. Daarvan liet hij 25 mensen ombrengen. Anderen liet hij bij wijze van exemplaire bestraffing, door de stad gaan met een strop om de hals. De strop is blijven leven als het symbool van fiere weerstand tegen elke vorm van tirannie en misplaatste autoriteit. Gentenaars noemen zichzelf koppige, fiere (niet hetzelfde als ’trotse’) mensen die altijd ruimte laten aan andere meningen en in de wetenschap het vrije onderzoek genegen zijn.
Het parkoers gaat langs standbeeld “De Stroppendrager”  gemaakt door kunstenaar Chris Demangel. Pittig detail is dat “De Stroppendrager” uitdagend kijkt naar de poort van Prinsenhof, de geboorteplaats van Keizer Karel die hem letterlijk en figuurlijk de strop om deed. Dit bronzen beeld is 1,80 meter hoog. Dit is een mooi beeld dat het best refereert naar haar rebelse inwoners.

Het Prinsenhof was een gigantisch groot kasteel (13e eeuw). Het telde meer dan 300 kamers, had een lusthof, vijvers en een dierentuin. Nu rest enkel de Noordelijke toegangspoort (de “donkere poort”) van dit majestueuze kasteel. Even verderop zien we het standbeeld van Keizer Karel op onze linkerkant.

Wat verder gaan we over de ‘Brug der Keizerlijke Geneugten’. De beeldhouwwerken aan de voeten van de brug zijn van Walter De Buck en tonen een aantal anekdoten en legenden uit het leven van Keizer Karel. De Gentenaars noemen ze ‘krimbollen’ (= ijs op een horentje). De brug over de Lieve werd geplaatst naar aanleiding van het Keizer Karel-jaar 2000.  De 4 keizerlijke geneugten zijn:
– Keizer Karel als scheepstrekker
– Mooie Veerle
– Janneke
– Kwade Beth

Even later passeren we de voorkant van de oude brandweerkazerne in de Academiestraat. Na meer dan 100 jaar verhuisde de brandweer in 2007 naar een kazerne aan de rand van de stad. Tot voor kort werd het gebouw gebruikt als het fietsendepot van de stad. Momenteel wordt ze samen met de oude Academie omgebouwd tot een gebied met 70 wooneenheden en horeca.

Na de brandweerkazerne is er tijd voor het eerste Graffiti kunstwerk op het parkoers : de slapende konijnen van ROA. ROA is het pseudoniem van een (anonieme) graffiti-artiest uit Gent. Hij maakt enorme muurschilderingen van (dode) dieren, overwegend in zwart/wit Zijn werk is te bezichtigen op gebouwen in Europa, de Verenigde Staten, Zuid-Amerika, Afrika en Australië.

We zetten koers richting Patershol. Het Patershol is één van de oudste wijken in Gent en heeft zijn gesloten stratenpatroon uit de middeleeuwen bewaard. Eind de jaren 1900 werd het Patershol met z’n oud nauw stratenpatroon geleidelijk een achtergestelde buurt of getto. Tot in de jaren zeventig bleef die toestand bestaan, waarna de oude wijk dankzij zijn oude uitstraling weer opgewaardeerd werd. Vandaag de dag is de wijk vooral bekend om zijn vele gezellige en goede restaurants.

Die laten we links liggen en we lopen door via het jaagpad naar de Vrijdagsmarkt.
De Vrijdagmarkt is ongeveer één hectare groot. Midden op het plein staat een standbeeld van Jacob van Artevelde die op het plein op 26 januari 1340 koning Eduard III van Engeland tot koning van Frankrijk uitriep en daarmee het gezag van de graaf van Vlaanderen en diens leenheer tartte. Vijf jaar later vermoordden wevers en volders elkaar op dit plein als voorspel voor de moord op Jacob van Artevelde, de wijze man van Gent.

Op de Vrijdagsmarkt splitsen de afstanden: de kleine afstanden gaan via de Werregarenstraat en Stadhuis richting rustpost. De Werregarenstraat is al meer dan 15 jaar gekend als ‘t Graffitistroatje en is een Graffiti gedoogzone. Ontstaan als graffitiproject in 1995 tijdens de Gentse Feesten. Er geldt maar 1 regel voor de Graffitikunstenaars : “Respecteer de werken die beter zijn dan die van jou”.

De andere afstanden gaan via het Baudelopark richting de plek waar Gent is ontstaan. Maar dit kan niet zonder onze stadsbrouwerij Gruut te passeren. Die sinds de zomer van dit jaar aan het Baudelopark is gelegen. Het is een van de zeldzame brouwerijen waar men gebruikmaakt van een kruidenmengsel (gruut) in plaats van het gebruikelijke hop. De brouwerij brouwt met de moderne brouwtechnologie maar volgens de oude tradities. Loop eens binnen en ontdek er een uniek Gents biertje.

Na het bier gaan we naar de geboorteplaats van Gent. In de 7de eeuw stichtte Amandus van Gent hier de Sint-Baafsabdij, in een poging de inwoners van Ganda te bekeren. Vele eeuwen later liet Keizer Karel de oorspronkelijke abdijgebouwen grotendeels afbreken om er het beruchte Spanjaardkasteel te bouwen.

Sinds kort is de vroegere abdijkerk helemaal verrezen, niet in steen, wel in het groen. Vijf meter haagbeukzuilen evoceren de verdwenen kerk. Waar vroeger het altaar stond, prijkt nu een betonnen podium, klaar om artiesten te ontvangen. We wandelen door de Groene kerk richting de plaats waar ooit het Spanjaardkasteel stond. Momenteel blijven van dit gigantisch kasteel enkel de Spaanse Gouverneurswoning, enkele ruïnes en de basis van het bastion Sint-Jacob over.

We lopen over de brug via de Gentse jachthaven “Portus Ganda” naar het zwembad Van Eyck. Van Eyck is het oudste bewaard gebleven overdekt badhuis met kuipbaden en douches van ons land. De binneninrichting is in Art-Deco stijl. In 2003 onderging het zwembad een grondige renovatie. Weldra vervoegen we opnieuw de stappers van het 6 km parkoers en komen we samen aan in de rustpost.

Na de rustpost splitsen opnieuw de wegen: de 12 km stappers gaan richting Gent-Zuid. De andere gaan richting stadscentrum. De benaming “Zuid” komt van de plaats waar ooit het eerste treinstation van Gent gevestigd was : het Zuidstation. Dit station werd in 1837 ingehuldigd tegelijk met de spoorlijn Gent-Mechelen. Het station gaf later zijn functie af aan het station Gent-Sint-Pieters en sloot in 1928 definitief. Het stationsgebouw werd in 1930-1931 afgebroken.
Via het Zuidpark gaat de wandeling verder richting Sint-Pietersplein. Het plein ligt bij de Sint-Pietersabdij, tegenwoordig in de studentenbuurt en de nabijheid de Gentse universiteitsbibliotheek, beter bekend als de Boekentoren. Het plein heeft een niveauverschil vanaf de Sint-Pietersnieuwstraat tot aan de Sint-Pietersabdij van 3,5 meter. Een monumentale trap, rechtover de Onze-Lieve-Vrouw-Sint-Pieterskerk, verbindt het Sint-Pietersplein met het aanpalende Sint-Amandplein. Onder het plein bevindt zich een ondergrondse parking. Op het grote plein (80 x 200 meter) worden verder regelmatig evenementen en concerten georganiseerd en ook de jaarlijkse Halfvastenfoor vindt plaats op het Sint-Pietersplein.

De Boekentoren is een 64 meter hoge toren. Het is een ontwerp van de Belgische architect Henry van de Velde en het meest opvallende voorbeeld van modernistische architectuur in de stad. Als de belangrijkste opslagplaats van de Gentse universiteitsbibliotheek, herbergt de toren zo’n 3 miljoen of 46 kilometer boeken. Momenteel bevinden alle boeken zich in een 3 verdiepingen hoge kelder onder de binnentuin van het complex omdat de boekentoren een grondige renovatie ondergaat. Tegen de 200ste verjaardag van UGent in 2017 zal het gebouw opnieuw in gebruik genomen worden.

In de Sint-Pietersnieuwstraat treffen we “de Vooruit” aan. Het Feestlokaal van Vooruit werd ontworpen door Ferdinand Dierkens en werd gebouwd tussen 1911 en 1913. Het gebouw is genoemd naar de socialistische verbruikersorganisatie (of coöperatie) Vooruit (1891-1970), die door onder anderen Edward Anseele uit de grond werd gestampt om de fabrieksarbeiders te beschermen tegen de labiliteit van het grootkapitaal. In de “kunstentempel Vooruit” konden arbeiders tegen erg democratische prijzen eten, drinken en van cultuur genieten.

Even verderop treffen we rechts Wintercircus Mahy aan. Het Wintercircus werd gebouwd in 1894, na een brand in 1920 werd het herbouwd in 1923. De laatste voorstelling was er in 1944 en daarna deed het dienst als garage. Sinds een jaar of tien staat het gebouw leeg. Onlangs werden er nog dringende restauratiewerken uitgevoerd om het gebouw in stand te houden. Bedoeling is dat men binnen enkele maanden start met de renovatie van het circus om zo samen met de bouw van de nieuwe stadsbibliotheek de buurt te laten herleven.

Stilaan vervoegen we opnieuw de kleinere afstanden en bezoeken we het feeërieke hartje van Gent. Een “Gent bij Nacht” zonder de 3 torens van Gent bestaat niet. Het eerste exemplaar: de Sint-Baafskathedraal. De vroegere Sint-Janskerk werd de laatste 4 jaar volledig gerestaureerd en staat nog tot april 2017 voor het onderste deel in de steigers wegens noodzakelijke renovatiewerken. De kathedraal is de thuisbasis van het gekendste kunstwerk van Gent “Het Lam Gods”. Het Lam Gods is een meesterwerk van de Vlaamse Primitieven. Het werk was aangevat door Hubert van Eyck, maar die overleed in 1426. Jan van Eyck werkte het verder af. Wellicht heeft Hubert het meeste van het werk gedaan (Jan van Eyck was in de periode voor 1430 vooral op diplomatieke missies). Het was bedoeld voor de kapel van de opdrachtgever Joos Vijd (Vijdkapel) en zijn vrouw, Elisabeth Borluut. In 1934 werden twee panelen gestolen, het is een van de bekendste kunstroven in België. Een van de panelen werd terugbezorgd en het andere, voorstellende “De rechtvaardige rechters”, uiterst linksonder gesitueerd, werd nooit teruggevonden. Momenteel wordt het Lam Gods gerestaureerd in het Museum voor Schone Kunsten te Gent. Daar zal het nog tot minstens 2017 verblijven.

Even stoppen aan we aan de Gentse Winterfeesten (sinds twee jaar de nieuwe naam voor de Gentse Kerstmarkt) om dan via de Sint-Baafssteeg te belanden in de Mageleinstraat. Vervolgens krijgen we de kans om ons op glad ijs te wagen op de schaatspiste onder de Gentse Stadshal.

We wandelen door richting de bekendste winkelstraat van Gent om vervolgens via de nog bekendere Sint-Michielsbrug de overkant van de Leie te bereiken. In de oude stadshaven was vroeger en drukte van jewelste : laden en lossen van schepen gebeurde toen aan de pakhuizen en gildenhuizen. Vandaag de dag is het vooral een ontmoetingsplek voor jong en oud. Bovendien is dit de plek waar elke toerist die de Stad bezoekt zeker eens gestopt moet hebben om een foto te nemen en zelfs voor vele Gentenaars blijft dit hun favoriete plek in de Stad.

Via het jaagpad hebben we een prachtig zicht op de Oude Vismijn en het Groot Vleeshuis. In 2010 onderging de Oude Vismijn een grondige renovatie na jarenlange leegstand. Momenteel is er een feestzaal, brasserie en de Toeristische Dienst van de Stad in gehuisvest. Het Groot Vleeshuis dateert van de Middelleeuwen en deed dienst als Vleesmarkt. Later werd dit een plaats waar Groenten en Fruit verkocht werden en tot in de jaren 80 deed ze dienst als Parking en Vishandel. Sinds 2000 is dit het promotiecentrum voor Oost-Vlaamse Streekproducten.

Langs Oudburg komen we aan het Manneke Pis van Gent “Nestor” genaamd. Sinds 2014 is hij vergezeld door 2 Meisjes Pis “Lena” en “Luna”. Stilaan komen opnieuw in de buurt van het Patershol.

Via een laatste stukje groen, komen we aan in het Oud Sint-Elisabethbegijnhof. In 1242 stichtte gravin Johanna van Constantinopel dit begijnhof. Het begijnhof groeide uit tot een begijnhofstad bestaande uit: de kerk, het huis van de grootjuffer, de infirmerie, de infirmeriekapel, 18 conventen en 103 begijnenhuizen, de bleekweide en boomgaard. Op 29 september 1874 verhuisden de begijnen naar hun nieuw begijnhof te St-Amandsberg.

Na het oversteken van de Begijnhoflaan, bereiken we terug de startzaal.

Deze voorstelling van Gent bij nacht is maar één tipje van de sluier. Wil je werkelijk genieten van het historische en pittoreske Gent, van de vele bezienswaardigheden en de unieke kerstsfeer, kom dan zeker op zaterdag 10 december naar Gent. Florastappers Gent heten U alvast van harte welkom!

 

 

Noteer aub je opstapplaats bij de overschrijving.

Vergeet geen reserveschoenen mee te brengen. Op deze manier houden we de bus proper.