In de provincie Oost-Vlaanderen, ligt de gemeente Zele. Deze is gelegen aan de gemeente Overmere en de stad Lokeren. Vandaag hield hier wandelclub “Reynaertstappers Belsele”, hun “Eerste Herfsttocht”, door Heikant-Zele. De startzaal was “Parochiezaal De Kring”, een ruime zaal, waar 300 personen kunnen plaats nemen. Maar het was al reeds goed druk. Met dit prachtig herfstweer, waren er 1626 wandelaars gestart.
De tocht bestond uit een keuze van 4 lussen, voor elk wat wils, en men kon alles combineren. En alle lussen waren boordevol natuur. Naast de startzaal, is er de kerk (1855) met een orgel als beschermd monument. Ook hier was het druk. We zijn trouwens bijna 1 en 2 november. Een periode om te bezinnen, en even stil te staan bij de overleden dierbaren.
Lus 1 (7,4 km), was langs rustige wegen naar de “Gratiebossen”. Tot in de 18de eeuw was het een groot en uitgestrekt bos, van op de Kouter tot diep in Overmere. Vroeger werden de bewoners van de “Gratiebossen” beroofd door een bende, zonder “gratie”, vandaar de naam. Nu een “parel” om door te wandelen en te genieten.
Lus 2 (9,8 km) : Everslaarbos en de Vijvers de Gavers. Dit was ook met mooie wandelpaden, en een prachtige natuur. Veel vijvers met watervogels, en een ongekende mooie fauna en flora. Een uniek stukje natuur. Het Everslaarbos even verder, was stappen op een wandelpad van 2 km door dit bos. We stapten een stukje langs de spoorweg Lokeren – Dendermonde, zo naar de “Geitenboerderij het Leenhof”. Een privé domein van een groot veehouders bedrijf. De wandelaars mochten vandaag dit uitzonderlijk bewonderen. Dank aan de eigenaar Alain Coppieters.
Lus 3 en 4 (5,2 km of 7,2 km) : De windmolens. Dit was stappen op het grondgebied van Zele – Heikant. Langs de windmolens die geplaatst zijn door Wase – Wind. Zo naar Overmere. Hier staat een infobord over de Herdenkingsroute W.O. II. Hier controleerden de Duitsers de papieren van de bevolking, “Halte – Papiere”. Langs weide en veld was het genieten van de mooie vergezichten.
We kregen vandaag enorm veel natuur, zeer afwisselend, en het was rustig stappen. Terug in de startzaal, was er genoeg keuze om de honger en dorst te stillen. Voorzitter Marc Lauwaert was tevreden met zoveel wandelaars, en hielp naarstig mee, in de drukke zaal. We dankten de vele vrijwilligers voor deze unieke tocht, en goede ontvangst. Het “Waasland”, met de machtige Schelde en de rustige Durme, is zeker een bezoek – groene wandeling waard. Het “Zoete Waasland” : zeker doen! Tot een volgende tocht.
Verslag : Karin Moens
Geef een reactie