1ste Marobeltocht in het land waar de vos de passie preekt.

Op deze ietwat wisselvallige zondag gaan we richting Lokeren om een leuke wandelzondag te beleven in een deel van het ‘Soete Waasland’. De Reynaertstappers organiseren vandaag voor de 1ste keer de Marobeltocht. Een grote keuze aan afstanden, gaande van 7 – 11 – 17 – 23 en 30 km, zal de wandelaars er toe in staat stellen kennis te maken met een verrassend mooie streek. Het is dan ook behoorlijk druk in de startzaal als wij iets voor de middag toekomen. Ondertussen zijn een goeie 200 moedige stappers reeds een hele tijd bezig aan de 50 kilometer. Aangezien de vorige drie edities van de ’50 km van Lokeren’ een succes waren, behoort ook deze afstand dit jaar opnieuw tot het keuzepalet.

De Basisschool voor Bijzonder Onderwijs in de Karrestraat te Lokeren is de start- en aankomstplaats van deze Marobeltocht. Een ruime en vooral prachtig gelegen locatie want we starten midden in de bossen. Terwijl alle afstanden vrij kunnen starten vanaf 7.30 uur tot 15 uur, is de start van de 50 km voorzien tussen 6 uur en 8.30 uur. Deze moedige stappers schrijven in voor een totaalpakket, met bevoorrading onderweg in zeven rustposten en een gratis T-shirt bij aflevering van een volledig gestempelde controlekaart. Een suikerwafel, een eclair, een belegd broodje, spek met eieren en een OMER bier, het is maar een greep uit de bevoorrading die de stappers van de 50 km aangeboden wordt. Er heerst vooral een gezellige drukte in de zevende rust, een loods van Aveve Eksaarde. Hier komen alle afstanden, met uitzondering van de 6 km, verpozen en genieten van een drankje of een Omerken. OMER Traditional Blond is een overheerlijk bier van hoge gisting met nagisting op de fles, gebrouwen volgens een traditioneel recept. OMER. dankt zijn fijn, fruitig aroma en subtiele bitterheid aan de nauwkeurig uitgekozen grondstoffen, zoals de beste gerstemout uit de Loirestreek en drie aromatische hopsoorten.

Globaal loopt het parcours langs de Zuidlede, de Moervaart, Daknam, Eksaarde en Moerbeke afhankelijk van de gekozen afstand. De 50 km maakt zelfs een uitstapje langs de Kruiskapel en de Liniewegel. We starten dus midden in de bossen van Daknam en wandelen over de oude spoorwegbedding langs de Daknamse meersen. De spoorwegbedding was oorspronkelijk de spoorlijn 77A die werd aangelegd in 1866 door de spoorwegmaatschappij ‘Chemin de fer de Lokeren à la frontière des Pays-Bas’. Diezelfde maatschappij werd later in 1878 genationaliseerd. Op de spoorlijn reden stoptreinen met ‘werkvolk’ naar de suikerfabriek in Moerbeke en naar de metaalnijverheid in de kanaalzone te Zelzate. Honderd jaar later houdt de lijn voor een deel op te bestaan als in 1960 de laatste passagierstrein rijdt. De spoorlijn sluit helemaal in 1971 met de rit van de laatste goederentrein. Twee jaar later, in 1973, worden de sporen weggehaald. De spoorwegbedding blijft bestaan, wordt geasfalteerd en doet nu dienst als een prachtig wandel- en fietspad.

De Daknamse Meersen bestaan uit bloemrijke hooilanden, verspreide bosjes, knotwilgenrijen en talrijke sloten. Blauwe reiger, wilde eend en watersnip voelen er zich thuis. In 2000 dook er voor de eerste maal een koppel ooievaars op aan de Daknamstraat. Zij probeerden een nest te bouwen op een schoorsteen vlakbij de Daknamse Meersen. Medewerkers van Natuurpunt en de bereidwillige onderburen zorgden voor een platform als basis voor het nest. De ooievaars bleven en broedden er elk jaar. Wel hebben ze het enkele weken terug ook zwaar te verduren gehad tijdens het hagelbombardement in het Pinksterweekend. Gevolg, een aantal dieren zijn overleden aan een reeks verwondingen die ze opliepen tijdens de hagelstorm. Droevig nieuws dus. Gelukkig is niet alles verloren. Momenteel zijn er nog drie jongen in het nest in de Daknamse Meersen samen met de moeder ooievaar, die nu alleen voor de opvoeding van de drie jongen staat. We wandelen verder richting Moervaart om wat later een geruime poos deze rivier te volgen dankzij het kronkelende jaagpad. Eénmaal we de Daknambrug oversteken volgt een prachtig decor vol natuur langs de Moervaart, de Moervaartse meersen en de Spletterbrug. Daknam is trouwens de kleinste gemeente van het Waasland. Het telt ongeveer 950 inwoners en is amper 399 ha groot. Het werd in 1794 gescheiden van Lokeren om in 1977, met de gemeentefusies, terug bij Lokeren gevoegd te worden. Terug wat verderop komen we langs de Liniewegel in Eksaarde. De Linie waaraan deze route haar naam dankt, was een militaire verdedigingslijn uit 1702 die de Franse provincie Vlaanderen moest beschermen tegen de toenmalige republiek Nederland. Amper één jaar later echter begon men alweer met de afbraak ervan. Eksaarde is één van de weinige plaatsen waar er nog restanten van deze lijn te zien zijn. De Liniewegel volgt er de grillige hoeken van de oude versterking.

Naargelang de gekozen wandelafstand komen de stappers ook voorbij aan de Kruiskapel. Het is een verafgelegen kapel ergens ten velde in Eksaarde, gebouwd op een mystieke plaats waar uiteraard een legende aan vasthangt. In het jaar 1317 was éne ‘Boudewijn met de Negen Ponden’ zijn land aan het bewerken in het vredige Eksaarde. Opeens stootte zijn spade op een hard voorwerp: een kruis. Toen Boudewijn, een diepgelovige boer, het uit de grond trok, vloeide er bloed uit. Daarna vond hij nog een tweede kruis, twee Romeinse schalen en een speer. Zodra hij die mysterieuze voorwerpen naar huis had gebracht, begonnen alle klokken in de streek spontaan, zonder iemands hulp, te luiden. Boudewijn bracht de pastoor op de hoogte, deze laatste vertelde het aan de heer van Eksaarde, waarna de beide kruisen in processie naar de dorpskerk werden overgebracht. De heer van Eksaarde, die ook heer van Hontenisse was, nam één van de kruisen mee maar het werd ’s anderendaags teruggevonden naast het andere. Daaruit leidden de mensen af dat de beide kruisen in Eksaarde zouden worden vereerd. Het éne kruis wordt bewaard in de kerk van Eksaarde, het andere, hoe kan het ook anders, in de Kruiskapel. Ze zijn symbolisch verbonden met een kruisweg. Van bij de fraaie, 13de eeuwse, gotische kerk van Onze-Lieve-Vrouw-Tenhemelopneming, op het driehoekige, grazige en beboomde dorpsplein van Eksaarde, vertrekt een nagenoeg 2 km lange bedevaartsweg naar de kapel van het H. Kruis, aan de Ramstraat, een eind buiten de dorpskern. In 1877-’78 werden langs die weg 14 kruiswegkapelletjes gebouwd, waarop de legende van de twee kruisen staat afgebeeld. De kapel van het H. Kruis, in de volksmond de verre kapel, werd omstreeks 1600 gebouwd en bevindt zich in een schilderachtige omgeving. Ze is omringd door meer dan een eeuw oude rode beuken. Voor het heiligdom bevindt zich de ‘Heilige Put’, precies op de plek waar Boudewijn met de Negen Ponden de kruisen uit de grond haalde.

Ook de Zuidlede en zijn natuur worden opgezocht door de langste afstanden. Het brengt de wandelaars tot aan het domein Puyenbroeck en tot aan Moerbeke. Dit is werkelijk wandelen en genieten in een uniek natuurgebied. Zoals U ziet, een pracht van een wandeling die echt de moeite waard was om te doen. Iedereen was het er dan ook over eens na aankomst in de startzaal, dit was een niet te missen tocht voor iedere natuurliefhebber. Niets dan heel tevreden wandelaars en zo hebben wij het ook graag. Ook de moedige stappers van de 50 km sijpelden ondertussen met mondjesmaat één voor één binnen. Zij mochten een mooi T-shirt in ontvangst nemen. Proficiat alvast iedereen. De Reynaertstappers kunnen dus heel tevreden terug blikken op deze 1ste Marobeltocht. Wij bedanken alvast alle medewerkers voor de goede zorgen en kijken reeds uit naar zondag 10 augustus 2014 voor de 25e Reynaerts-Bokkentocht wat meteen de Oost-Vlaamse Wandeldag is. Na al dat wandelgeweld kregen wij er ook dorst van en sloten we deze mooie wandeldag af met, hoe kan het ook anders, een lekkere frisse Omer. Schol !!!

 

Tekst Erwin De Smet